Z okresem Adwentu związany jest wieniec adwentowy, w który wkomponowane są cztery świece, zapalane w kolejne niedziele. Takie wieńce adwentowe przygotowane zostały przez dzieci uczestniczące w mikstackich Rochowych Szesnastkach.

[FOTORELACJA]1393[/FOTORELACJA]

3 grudnia rozpoczął się Adwent - czas radosnego oczekiwania na narodzin Zbawiciele. To także początek nowego roku liturgicznego. Czym jest Adwent? Słowo Adwent (z łac. adventus oznacza przyjście, przybycie) to okres w roku liturgicznym, który trwa od 23 do 28 dni i obejmuje cztery kolejne niedziele przed uroczystością Bożego Narodzenia. Stanowi równocześnie pierwszy okres w nowym roku liturgicznym. Czas Adwentu ma podwójne znaczenie, z jednej strony ma nas przygotować na uroczystość Bożego Narodzenia, z drugiej ma ukierunkowywać nasze myśli ku powtórnemu przyjściu Chrystusa przy końcu świata.

Dawniej czas Adwentu, na wzór Wielkiego Postu, trwał 40 dni i rozpoczynał się 11 listopada. Z Adwentem związana jest tradycja odprawiania wcześnie rano (obecnie coraz częściej wieczorem) Mszy Świętej nazywanej roratami. Nazwa ta pochodzi od pochodzi od pierwszych słów introitu Mszy Świętej: „Rorate coeli de super”- Spuśćcie rosę niebiosa. W czasie tej Mszy Świętej na ołtarzu pali się dodatkowa, przyozdobiona świeca symbolizująca Maryję tzw. roratka.

Ponadto z okresem Adwentu związany jest wieniec adwentowy, w który wkomponowane są cztery świece, zapalane w kolejne niedziele. Takie wieńce adwentowe przygotowane zostały przez dzieci uczestniczące w mikstackich Rochowych Szesnastkach. Na listopadowym spotkaniu omówiona została symbolika wieńca i znaczenie czterech świec. Wykonane przez dzieci wieńce są różne. Łączy je to, że na każdym znajdują się cztery świece. Wszystkie są piękne, w ich przygotowanie dzieci włożyły dużo serca i własnej pomysłowości.

W pierwszą niedzielę adwentu zapalana jest świeca proroków. Symbolizuje ona tych, którzy zapowiadali przyjście Mesjasza. Jest ona także symbolem nadziei. Druga jest świecą Betlejem, miasta w którym przyszedł na świat długo wyczekiwany Zbawiciel. Jest ona także symbolem pokoju. Trzecia jest świecą pasterzy, którzy jako pierwsi udali się do groty, by oddać cześć Dzieciątku i je adorować. Ta świeca nazywana bywa także świecą radości. Czwarta świeca to świeca aniołów, których chór wyśpiewał Chwałę Bogu. To świeca miłości.

Mamy nadzieję, że przygotowane przez dzieci wieńce adwentowe pomogą im i ich bliskim w pięknym przeżyciu tego wyjątkowego czasu. Zapalane w kolejne niedziele Adwentu świecę będą im uświadamiały, że czas Bożego Narodzenia jest coraz bliżej.

Małgorzata Strzelec