15 czerwca uczestnicy spotkań w mikstackiej Szkoły Świętego Rocha wraz z rodzicami i ks. kustoszem wyruszyli w drogę. Wyjazd miał charakter pielgrzymkowo – rekreacyjny.

[FOTORELACJA]1615[/FOTORELACJA]

Wyruszyliśmy o godzinie 9.00 do Spycimierza, niewielkiej miejscowości, która słynie z układania dywanów kwietnych na uroczystość Bożego Ciała, które w 2021 roku zostały wpisane na   Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. Ktoś może zapytać, ale po co teraz do Spycimierza przecież już jest po Bożym Ciele? Spieszymy z wyjaśnieniem. W uroczystość Bożego Ciała zostało tam otwarte Centrum Bożego Ciała. Niezwykle nowoczesne muzeum, które ma przez 12 miesięcy w roku umożliwić poznawanie tradycji układania dywanów kwietnych, ale ma stanowić także centrum niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Na Krajową Listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego w 2015 roku zostały wpisane mikstackie uroczystości odpustowe ku czci św. Rocha z obrzędem błogosławieństwa zwierząt, a Szkoła Świętego Rocha ma na celu troskę o przekaz naszych tradycji. Gdy więc dowiedzieliśmy się, że budowa Centrum Bożego Ciała dobiega końca zaplanowaliśmy wyjazd m.in. do Spycimierza.  Po centrum oprowadzał nas jego dyrektor Pan dr Jędrzej Kałużny i pani Maria Pełka. Na początku pan Jędrzej zapoznał nas z historią układania dywanów kwietnych. W sposób niezwykle ciekawy opowiedzą nam i tradycji układania ich w Spycimierzu. Mogliśmy obejrzeć stroje ludowe, w których podczas procesji niosą chorągwie i feretrony parafianie. W jednej z sal centrum mogliśmy obejrzeć trasę procesji Bożego Ciała w Spycimierzu. Okazuje się, że dywany kwietne w świecie przygotowywane są nie tylko z okazji Bożego Ciała, różne są także techniki ich wykonywania w różnych krajach o czym opowiedział nam pan Jędrzej i co mogliśmy obejrzeć na filmikach i kolorowych fotografiach. Była to prawdziwa uczta duchowa. Następnie udaliśmy się do sali poświęconej niematerialnemu dziedzictwu. Tu mogliśmy zapoznać się tradycjami wpisanymi na Krajową Listę niematerialnego dziedzictwa. W czasie oprowadzania nas po Centrum pan dyrektor zwracał uwagę na potrzebę troski o przekaz tradycji i rolę depozytariuszy w tym zakresie. W centrum znajduje się wirtualna przebieralnia, dzięki której można było chociaż na chwilę „założyć” strój górala, łowiczanki, strój polski, kaszubski. Spędziliśmy tu naprawdę miłe chwile. Zachęcamy do zwiedzenia Centrum. Zobaczymy, jak w sposób atrakcyjny, wykorzystując nowe technologie można przekazywać wiedzę o tradycjach.

Pan Jędrzej zachęcił nas, by w Uniejowie zajrzeć do Strefy Odkrywania, Wyobraźni i Aktywności – SOWA. Oczywiście byliśmy tam, ale najpierw udaliśmy się do Term, na rekreacyjną część naszego wyjazdu. Na kąpielach i zabawach w wodzie szybko minęły 2 godziny.

Potem udaliśmy się do Strefy Odkrywania, Wyobraźni i Aktywności. Tu mogliśmy się przekonać, jak świetnie można uczyć się bawiąc.

W Uniejowie nawiedziliśmy jeszcze kolegiatę. Znajduje się tu konfesja św. Bogumiła, a w kaplicy jemu poświęconej obraz św. Rocha. Nie mogło nas więc tu zabraknąć.

Z Uniejowa udaliśmy się do Świnic Warckich, gdzie znajduje się sanktuarium Urodzin i Chrztu św. Faustyny Kowalskiej. Tu wysłuchaliśmy opowieść o życiu Helenki Kowalskiej. W sanktuarium znajduje się chrzcielnica, przy której została ochrzczona i konfesjonał, w którym się spowiadała.

W Głogowcu, dwa km od sanktuarium znajduje się dom narodzin przyszłej Świętej –Apostołki i Sekretarki Bożego Miłosierdzia. Zatrzymaliśmy się tam na chwilę.

Czas szybko mija i trzeba było wracać do domu. Mamy nadzieję, że był to dla wszystkich piękny czas.

Ks. K.O.

M.S.